COVID-19: een bedreiging voor de wereldvrede en veiligheid


Aart Bos
CEO MasterPeace
Publicatiedatum: 20 april 2020
Crisis als kruispunt
Ik heb het voorrecht om met ambitieuze jonge changemakers op alle continenten te spreken en samen te werken, online en in levende lijve. Als MasterPeace is ons uitgangspunt dat er 7 miljard talenten op de wereld leven, niet 7 miljard problemen. Deze overtuiging is me uit het hart gegrepen, een mix van wat ik van huis uit heb meegekregen en wat ik heb (aan) geleerd.
Een aantal vrienden startten 17 jaar geleden de “Foundation of Natural Leadership” (FNL). Met hen realiseerde ik me dat de 21ste eeuw nieuwe vaardigheden en nieuw leiderschap nodig had. Ik was een van de facilitators van “trails” in de prachtige natuur van Zuid-Afrika, slapen in de open lucht tussen de big five, leren over comfortzones van mens en dier. Je nederig en toch veilig voelen. Onze lokale gids introduceerde de trail aan de deelnemers altijd als “stripping civilisation”. Stop de verdedigings- en overlevingsmechanismen die je gebruikt om de ladder van “zogenaamd succes” te beklimmen.
In 2008 werd de wereld geconfronteerd met een financiële crisis. Beurzen raakten in paniek, veel bedrijven gingen failliet en werknemers ontslagen. Het neoliberalisme en het kapitalisme schudden op hun fundament, maar stortten niet in. De systemen zijn niet echt veranderd.
Globalisering en technologie waren de grotere trends van de afgelopen 10 jaar. We zien een machtsverschuiving van West naar Oost. De solidariteit staat onder druk door populisme, polarisatie, migratie (inclusief “brain drain”) en extremisme op alle continenten.
Technologie is exponentieel in impact en mogelijkheden. Hoe meer technologie beschikbaar is, des te belangrijker zijn onze (kern)waarden, bij de toepassing, als persoon en als professional.
De Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties (geformuleerd in 2015 met einddoelen in 2030) zijn geweldige ambities waaraan de verschillende belanghebbenden zoals bedrijfsleven, overheden en het maatschappelijk middenveld gezamenlijk werken. Een belangrijke doelstelling is een verlaagde druk op de natuur en samenleving. De klimaatcrisis is voelbaar en bedrijfsmodellen van niet alleen de energie- of automobielsector blijken niet meer houdbaar.
Het is eind april 2020 en er klopt een virus op de deur van de mensheid. We hebben allemaal het gevoel dat deze pandemie ongekend is. Ik hoop dat we nu wel doorpakken en structureel de wijze waarop we met elkaar omgaan, afrekenen en waarderen vernieuwen. In het belang van de ander, en daarmee van onszelf.
Deze crisis plaatst ons opnieuw op een kruispunt. Wat is onze les en actie privé en zakelijk?
Vorige week (Pasen) moest ik denken aan de afkorting van B.C.:
- B.C. Before Christ. In de christelijke traditie is dit mijn favoriete tijd. De contemplatie van de week voor Pasen, de overweldigende Matheus Passion en de overwinning van het leven. Dood en overwinnen van de dood zodat we voor altijd zullen leven.
- B.C. Before Corona. De media tonen het aantal geïnfecteerde en geregistreerde sterfgevallen. Oxfam Novib publiceerde deze week de verklaring dat 500 miljoen mensen in diepe armoede zullen vervallen. Ze worden 10 of zelfs 30 jaar in ontwikkeling teruggeworpen. Geen werk, geen salaris, geen verzekering. Geen geld, geen eten. De Verenigde Naties noemden de pandemie de ‘strijd van een generatie’ en een bedreiging voor de wereldvrede en veiligheid.
Een aantal van onze MasterPeace teams werken in sloppenwijken zoals die in Kathmandu, New Delhi, Calcutta, Mumbai, Karachi, Nairobi, Johannesburg, Mexico en Medellín. Tegenwoordig leven 1.000.000.000 mensen in sloppenwijken. Dat is 1 op 7! Volgens het Credit Suisse Global Wealth Report bezit de rijkste 1 procent van de wereld, met een vermogen van meer dan $ 1 miljoen, 44 procent van de rijkdom van de wereld. En jaarlijks geven we $ 1.700.000.000.000 uit aan wapens! Waarom niet 20 of zelfs 30% gebruiken om aan iedereen basis voorzieningen te bieden?
Onze wereldwijde systemen versterken de verschillen, we bouwen hekken en muren en meestal kijken we weg. Niet per se omdat we dit niet willen oplossen, maar de complexiteit van de antwoorden (meerdere) lijkt te groot. Dit kan je niet alleen, maar vraagt inzet van alle belanghebbenden. Samenwerken aan een vernieuwde samenleving.
Nu is het Corona-tijd. Het “buzz” woord is “social distancing” in een anderhalve meter samenleving. Maar hoe volg je deze richtlijnen als in je sloppenwijk 1 toilet wordt gebruikt door 150 mensen of als je met 3 generaties in een klein huis of in een vluchtelingenkamp woont? Het coronavirus heeft een exponentiële groei, vooral als het de 1 miljard mensen in de sloppenwijken raakt. Hekken en muren zijn geen verdedigingslinie meer. Het virus zal ons allemaal raken. De “Have nots” zullen niet alleen via migratie invloed hebben op de “Haves”, maar zullen zelfs de rijkste mensen treffen. Voor het virus zijn we gelijk!
Laten we deze extreme situatie gebruiken om samen te handelen. Hoe overleven we? Hoe kunnen we deze wake up call beantwoorden? De wereld heeft een wereldwijd ongekend “Marshall-plan” nodig.
Een paar jaar geleden werd mij gevraagd of ik een idealist ben, want ik koos in 2012 om mijn baan te veranderen van de zakelijke wereld naar de ideële wereld van MasterPeace. Nee, de idealist denkt dat het wel goed komt. Ik ben meer de realist die begrijpt dat een wereldwijde transformatie bij mijzelf begint. We vallen en staan op. Samen werken om onszelf, onze buren, onze gemeenschap te ondersteunen.
B.C. Vóór Corona had het EGO de hoogste prioriteit. Nu kunnen en moeten we beslissen hoe we de crisis kunnen benutten. Ik hoop op de stap van EGO naar ECO. Een wereld waarin we rekening houden met de ander en met de middelen die ons ter beschikking staan. De Sustainable Development Goals zijn er al. Nu wij nog.